Makedonec sum.

Umiras sam na bespacata svetski
nosish miris na temjan
na usnite ladni
nema nitu edna sveca vo ocite.

Solzite tamu daleku se lijat
dusata odi tamu
tivko kako vetar mlad
se krie vo kroshnite na
drvjata crveni i crni
isprepleteni vo gorite stari
koi ecat od majciniot lelek
prasuvaat mermerno teshko
dali ti se ranite teshki sine
dali smrta pregratka brzo ti dade
dali e ladno tamu sine.

Umiras sam na bespacata svetski
smrtta led na srceto stava
da ne boli da ne zali
za Makedonija.

Magli se vlecat pokraj domot tvoj
mrtov doma nikoj ne te nosi
samo dushata vo magli
so teshkoto doma se vraca
nemo stoi na pragot
kaj kletva se kreva
dodeka sestra kolne tivko
tatko hrabro cigara stega
udira tapan gluv
pod streite stari
dodeka sonceto
gordo za tebe
Makedonec deka si veli.

Umiras sam na bespacata svetski
gordo vo neboto staklen pogled strela
doeka sonce zolto vo krv
Makedonska se gleda.

Ranite teshki neka se majko
predavnik ne sum.
Smrtta jas ja zedov taa
ne mi se dade.
Ladna ko zmija Makedonsko
srce nea ja zgrea.
Dushata vo teshkoto neka
se vrti.
Kletvite neka se za mrtvi.
Hrabrosta tapani neka vodi
Makedonec deka sum
sonceto neka veli
Makedonija vecna ce e
se dodeka pod sonceto zolto
krvta nasha crveni.